Si Đinping, aktuelni kineski predsjednik pridružio se konačno Panteonu kineskih lidera rame uz rame sa Mao Ze Dongom, a nakon što je na čelo države došao sa mjesta guvernera poznatog po borbi protiv korupcije, piše AFP.
Nakon što mu je omogućeno da doživotno bude predsjednik, Si je potvrdio neprikosnovenu moć i utjecaj nad Kinom, globalnom velesilom koja, uprkos ekonomskom usporavanju, postaje sve moćnijih globalni igrač.
Si (64) je dobio priliku da vodi Kinu dok god to želi, postavši novi kineski car koji u cijelosti kontrolira moćnu Komunističku partiju i ostale vojne i političke institucije. Xi je ranije inaugurirao vlastitu političku misao te je uvrstio u ustav.
Uprkos čvrstoj vladavini, Kina je pod Sijem razgranala svoj utjecaj u regiji, a novim projektom Put i pojas kojom oživljava drevni put svile zadobila je ekonomske saveznike i među zapadnim zemljama. Na međunarodnoj sceni Si igra pažljivo, a tradicionalno rivalstvo sa SAD Kina drži u okvirima koji omogućavaju unutrašnju stabilnost i dovoljan međunarodni utjecaj.
Si je cijeli život vezan za kinesku komunističku partiju, a njegov otac bio je poznati revolucionar i dvostruki vicepremijer. No, uprkos činjenici da ga je Mao Ze Dong uklonio sa scene, mlađi Si je ostao lojalan partiji koju sada već više od deceniju vodi. Političku karijeru je počeo kao partijski sekretar na nivou okruga 1969. godine, a brzo je napredovao do mjesta guvernera i partijskog šefa, između ostalog i ekonomskog čuda u Šangaju. Godine 2007. postao je član vrhovnog politbiroa.
No, kada je „stric Si“, kako ga zovu u komunističkim propagandnim pafletima, preuzeo državu, on je uveliko raskrstio s tradicionalnim metodama. Pokrenuo je snažnu borbu protiv političkih protivnika hapseći ih zbog korupcije. Uklonio je većinu protivnika na taj način.
Danas je Si nedodirljivi lider Kine i omogućavanje njegove doživotne vladavine je za većinu prirodan čin. U Kini ga zovu „predsjednikom svega“. Uprkos tome, zapadni ekonomski stručnjaci ističu da će usporavanje ekonomskog rasta kad-tad uzdrmati njegovu vladavinu, baš kao što će i kršenja ljudskih prava doći na naplatu, posebno ako se veliki globalni projekti poput „Puta i pojasa“ ne pokažu kao uspješni.
