Genocid koji se u Srebrenici dogodio u julu 1995. godine bio je najveći čin masovnih ubistava u Evropi nakon Drugog svjetskog rata.

U 2017. godini Međunarodni krivični sud za bivšu Jugoslaviju (MKSJ) proglasio je generala bosanskih Srba Ratka Mladića krivim za najteže zločine koji se mogu počiniti: ratni zločini, zločini protiv čovječnosti i genocid.

Ovo, poput presude Radovanu Karadžiću iz 2016. godine, predstavlja dugo očekivani trenutak pravde za žrtve i njihove najmilije. Fikret Alić, Bošnjak koji je fotografisan kao mršavi zatvorenik iza žice zarobljeničkog logora 1992. godine, rekao je novinarima: "Pravda je pobijedila, a ratni zločinac osuđen".  No za mnoge je ishod ovog sporog i mukotrpnog procesa - koji je zaključen 22 godine nakon što se masakr dogodio - bio preblag i došao je prekasno. 

- Gdje je bila međunarodna zajednica koja je 1995. godine samo posmatrala i dozvolila genocid nad 8.000 muslimanskih muškaraca i dječaka? - ovu strašnu istinu priznao je pokojni Kofi Anan, bivši generalni sekretar Ujedinjenih nacija.

Niko ozbiljan nije mogao posumnjati da su hiljade muslimana bili na meti zbog svoje nacionalnosti i vjere. No kako Jevreji znaju i bolje od većine, to nikada ne počinje masovnim ubistvima. Genocid je proces koji se, prema mišljenju stručnjaka, razvija u fazama, od klasifikacije - koja dijeli ljude na "nas" i "njih" - do istrebljenja.

Ovaj stravični proces može se historijski posmatrati kroz izvještaje o genocidima kao što su ubistva Jevreja, Roma i homoseksualaca u Holokaustu, Tutsa u Ruandi i bosanskih Muslimana u Srebrenici.

Zbog njihove historije, mnogi za Jevreje smatraju da imaju posebnu odgovornost biti budni zbog znakova upozorenja, koji bi mogli označiti faze genocida.

Svijet to nije uspio spriječiti u Bosni, a hiljade muslimana je platilo cijenu. Ne možemo ponovo zatvoriti oči, za Jewish News piše Filip Rozenberg (Phillip Rosenberg).