Više od tri decenije, dvije nejverovatne relikvije historije medicine trunu ispod prostorija studentskog doma Univerziteta Jejl - kolekcija ljudskih mozgova koju je sakupio doktor Harvi Kašing i njegova zbirka fotografija pacijenata. Ova druga je od 2010. dostupna jasnosti u izložbenom prostoru Harvi Kašing/Džon Hej Vitni medicinske bioblioteke pomenutog univerziteta, prenosi Blic.

Oko 500 mozgova nalazi se u 1,4 miliona dolara vrijednom "Kašing centru", gdje se pažljivo čuvaju u teglama od olovnog stakla u kojima su i dopremljeni.

Ipak, 10.000 fotonegativa tek su počeli put ka javnosti koja će otkriti. Slike pacijenata koje je pronašao sajt atlasobscura.com tek su nedavno digitalizovane i po prvi put su objavljene.

Na slikama se nalaze bebe s nepravilnim lobanjama koje sjede u majčinom krilu. Vide se ožiljci na lobanjama pacijenata i šavovi, kao poljoprivredno dobro viđeno iz aviona. Sajt "Biznis insajder" prenosi da su neke od fotografija načinjene iz profila, dok na drugima pacijenti bulje direktno u fotoaparat.

- One tek počinju da se razotkrivaju. One su nevjerovatne ne zato što su uslikane da bi bile nevjerovatne. Uslikane su da bi bile dokumentarne, uslikane su u trenutku kada se stvarala historija neurologije - kaže Teri Dagradi, koordinatorka "Kašing centra".

Put i mozgova i slika pacijenata do javnosti nije bio prav. Formalni naziv kolekcije je "Kašingov registar tumora" i on predstavlja Kašingov rad od 1900. do 1933. Doktor koji je rođen u Klivlendu 1869. diplomirao je na Jejlu i proveo profesionalnu karijeru na institucijama poput univerziteta Džons Hopkins i Harvard, karijeru koja je duboko oblikovala naše shvatanje ljudskog mozga.

Kašing je bio pionir neurologije, a posebno su ga zanimali tumori. On je, pored toga, dobio i Pulicerovu nagradu za biografiju svog mentora, doktora Vilijama Ostera, a po ovom Kašingu je nazvana Kašingova bolest.

Kašing je, počevši od 1902. počeo da skuplja uzorke svog rada zajedno s ogromnom količinom dokumentacije. Do trenutka kada je njegov registar, zajedno sa njim, stigao na Jejl 1934, Kašing je već bio prikupio više od 2.200 uzoraka mozgova i tumora, kao i 15.000 fotonegativa.

Prema Degradijevoj, prvi pogled na Kašingovu kolekciju bacila je jedna žena, doktorica Luiz Ajzenhart. Nakon njene smrti 1967, tehnologija koja je omogućavala bolje skeniranje počela je da zamenjuje fizičke uzorke, pa je postao problem šta raditi sa njima.

Degradijeva navodi da, iako je malo verovatno da je iko od ljudi sa fotografija i dalje živ, medicinska etika zabranjuje objavljivanje bilo kakvog podatka o njihovim identitetima.