Rodbina, prijatelji i poštovaoci ličnosti i djela Džemala Bijedića položili su danas cvijeće u Aleji velikana na sarajevskom Gradskom groblju Bare, odajući počast istaknutom antifašisti, revolucionaru i državniku, čovjeku koji je uživao veliku popularnost među savremenicima i ostavio neizbrisiv trag u novijoj historiji BiH.

Čovjeka koji je vlastitim primjerom, požrtvovanošću i djelom dao nemjerljiv doprinos razvoju BiH i pozicioniranju bivše SFRJ na međunarodnom planu, prisjetio se predsjednik Saveza antifašista i boraca NOR-a u BiH (SABNOR) Bakir Nakaš, ističući Bijedićevu nezamjenjivu ulogu u tim procesima.

Istovremeno, izrazio je razočarenje što oni koji danas baštine ono što je Džemal Bijedić stvarao tokom bogate političke i profesionalne karijere nisu prisutni na komemoraciji povodom pogibije bračnog para Razije i Džemala Bijedića.

Nakaš je kazao da je istim povodom u Bijedićevom rodnom gradu Mostaru danas organizirana prigodna izložba, te da će biti promovirano drugo izdanje političke biografije Džemala Bijedića, čiji je autor historičar Husnija Kamberović.

Po njegovim riječima, ovo je godina u kojoj se obilježava i 100 godina od rođenja Džemala Bijedića, a što će, između ostalog, biti propraćeno i organiziranjem jednog okruglog stola, s fokusom na sve ono što je ovaj čovjek značio za BiH i bivšu SFRJ, uključujući i zasluge na pozicioniranju bh. muslimana kao nacije u tadašnjim jugoslavenskim okvirima, te procese koji će uslijediti.

Džemal Bijedić, njegova supruga i još šest članova pratnje i posade poginuo je 18. januara 1977. godina na putu iz Beograda prema Sarajevu, na planini Inač kod Kreševa u avionskoj nesreći u vezi s kojom se i danas vežu brojne kontroverze i nedoumice.

Rođen je 12. aprila 1917. u Mostaru, gdje je i odrastao kao potomak ugledne trgovačke porodice. Kao student u Beogradu pristupa komunističkom pokretu, postavši ubrzo jedan od najistaknutijih aktivista. U oktobru 1939. u Beogradu je primljen u SKOJ, a decembra iste godine u mostarskoj organizaciji u KPJ.

Četiri puta je bio u zatvoru, svaki put u Mostaru. Za vrijeme Drugog svjetskog rata aktivno kao član Partije sudjeluje u NOB-u.

U poratnom periodu  obnaša brojne i odgovorne funkcije u republičkoj vlasti i Centralnom komitetu KPBiH, a koju godinu poslije na čelu je Oblasnog komiteta KP BiH za Hercegovinu i predsjednik mostarskog sreza. Nešto kasnije, ponovno se vraća u Sarajevo, u republičku vladu, a potom postaje predsjednik Saveznog izvršnog vijeća u Beogradu. Bio je prepoznatljiv po snažnom angažmanu na afirmiranju Bosne i Hercegovine i pune ravnopravnosti njenih naroda u okvirima tadašnje jugoslavenske federacije.