- U intervjuu datom ove sedmice političkom magazinu Federalne televizije 60 minuta, nekadašnji komandant Specijalne jedinice RMUP-a BiH i direktor bivše bošnjačke tajne službe (AID) Kemal Ademović je, komentirajući moguće podizanje optužnice protiv njega za ubistvo nekadašnjeg zamjenika direktora AID-a Nedžada Ugljena, između ostalog rekao da je došlo vrijeme da se progovori i o padu Srebrenice, ubistvima komandanta Desete brdske brigade Mušana Topalovića Cace i Druge viteške motorizovane brigade Safeta Zajke - potcrtao je Senad Avdić u nastavku teksta od 23. juna 2005. godine. 

Posebna informacija

Podsjećajući dalje na to kako je šef vojne bezbjednosti Fikret Muslimović poslao 11. juna 1993. pismo Mušanu Topaloviću Caci u kojem ga moli da prestane s odvođenjem civila na kopanje i maltretiranjem građana Sarajeva, Avdić dalje piše:

- Dan kasnije, 12. juna, članovi Predsjedništva RBiH dobijaju Posebnu informaciju potpisanu od predsjednika vojnog suda Senada Krehe i vojnog tužioca Mustafe Bisića o dokazima protiv Seada Rekića.

Istog dana u napadu na četničke položaje s Mijatovića kose prema Rajlovcu gine načelnik štaba Druge motorizovane brigade Safet Isović.

Nakon trodnevnih borbi, borci komandanta brigade Safeta Zajke zauzimaju četničke položaje i ovladavaju dubinom od pet kilometara u rejonu sarajevskog predgrađa Rajlovac.

Zašto bez obdukcije

Ujutro 18. juna, dežurni istražni sudija u vojnom sudu, današnji advokat Fahrudin Zlatan Teftedarija, prenosi Krehi poruku da ga je zvao ministar vanjskih poslova Haris Silajdžić u vezi s istragom o pogibiji Safeta Zajke.

Kako je Kreho odgovorio da je nemoguće da je Zajko poginuo, poslije nekoliko provjera prvi ljudi vojnog suda saznaju da je Zajko poginuo 17. juna od snajperskog hica, a da je sahranjen u pet sati ujutro 18. juna. Prilikom pogibije sa Zajkom je bio bivši oficir JNA i visoki oficir Armije BiH Asim Džambasović. Iako su policijski i obavještajni organi zatražili istragu i obdukciju tijela Safeta Zajke, na intervenciju vrha Vojne bezbjednosti, ove radnje nikada nisu poduzete - naveo je Avdić u tekstu SB-a od 23. juna 2005. godine..

Mrtav Alija ne govori

Podsjetimo, i magazin „Dani“ 24. juna 2005. godine, u uvodniku tadašnje urednice Vildane Selimbegović pod naslovom „Mrtav Alija ne govori“, tretirao je gostovanje bivšeg direktora bošnjačke tajne službe AID Kemala Ademovića u tada najgledanijoj emisiji Federalne televizije “60 minuta”.

- Ademović je, što su „Dani“ već objavili, po dosadašnjim Šljivarovim nalazima najvjerovatniji naredbodavac Ugljenove likvidacije, a optuženi se mora braniti. No, poražavajući je dojam cijelog priloga zapravo trasirao put ka jednoj jedinoj adresi. Spomen mezarje Kovači, turbe Alije Izetbegovića.

Ne, nije to Ademović niti jednog časa glasno rekao: on je, čak, o svome ratnom komandantu pokušavao lijepo govoriti. Istovremeno je jednog drugog rahmetliju - onog iz slučaja kojem i sam pripada, dakle Nedžada Ugljena - implicite optužio za čitav niz afera: u njegovom su se mandatu, veli, Bosni dogodile smrti Irfana Ljubijankića, Safeta Zajke, a i Caco je mučki ubijen?! – napisala je između ostalog Selimbegović te na kraju podsjetila i da je rahmetli Ramiz Delalić Ćelo za svoga života “progovorio”:

- Rezultat njegovog svjedočenja je i pokretanje istrage o Ugljenovom ubistvu s mrtve tačke. Iako je, što nije nimalo nebitno, čak i mrtav Nedžad Ugljen svjedočio. Njegove optužbe je, zapravo, Delalić samo potvrdio i, navodno, potkrijepio. No, ni mrtav Ugljen za živa Alije nije mogao svjedočiti. Sada, kada su progovorili živi, a Alije više nema, Kemalu Ademoviću išaret na Kovače ne pomaže mnogo. Turbe u koje, sad je to posve jasno, pored posmrtnih ostataka mrtvog predsjednika nisu uspjele stati baš sve domaće ratne tajne, neće progovoriti. Ali on može – zaključila je Selimbegović u “Danima” 2005. godine.

Također, podsjetimo, Ramiz Delalić ubijen je 2007. godine nakon što je “Slobodnoj Bosni” povjerio svoju ispovijest u kojoj je Bakira Izetbegovića optužio da sve zna o ubistvu Ugljena.

(Ko su KOS-ovci u BiH: Fikret Muslimović na čelu kolone)