Odjednom se čini da Brisel ponovo ima prijatelje u Italiji, piše Blic. Ne tako davno, italijanski političari iz većine glavnih stranaka su osipali paljbu po Evropskoj uniji i ograničenjima zajedničke valute.
Ljutiti komičar Bepe Grilo (Beppe Grillo), lider antiestablišmentskog Pokreta pet zvjezdica je tražio referendum i pozivao na izlazak iz eurozone, a pridružila mu se i ksenofobna Sjeverna liga na čelu sa Mateom Salvinijem.
Trostruki bivši premijer Silvio Berluskoni (Berlusconi) je na vrhuncu krize eura rekao da Njemačka predvodi puč protiv njega.
Čak je i Mateo Renci (Matteo Renzi), bivši premijer i lider Demokratske partije koja je uglavnom prijateljski nastrojena prema EU, uklonio zastavu EU iz kancelarije nekoliko sedmica prije nego što je dao ostavku 2016. godine.
Međutim, kako se bliže opšti izbori 4. marta, lideri italijanskih stranaka polako "mijenjaju ploču" i otuđuju se od euroskeptičnih stavova ili čak otvoreno podržavaju EU, piše "Politiko".
U januaru je Renci organizovao proevropski miting u Milanu i pozvao na "Ujedinjene države Evrope" i izazvao rivale da kažu kakav je njihov stav po tom pitanju.
I Berluskoni se predomislio. Danas on govori kako voli Evropu i kako su njegovi odnosi sa njemačkom kancelarkom Angelom Merkel oduvijek bili dobri i da je ponosan jer ga ona podržava.
- Sinjora Merkel odlučno podržava našu kampanju - rekao je on prošlog mjeseca kad je posjetio sjedište Evropske narodne partije u Briselu.
Berluskoni je čak rekao da bi možda za premijera postavio Antonija Tajanija, trenutnog predsjednika Evropskog parlamenta.
Stav prema EU je promijenio čak i Pokret pet zvjezdica. Bepe Grilo se sve manje pojavljuje u javnosti, a kandidat stranke za premijera Luiđi di Majo, koji je ranije rekao da bi glasao za napuštanje eurozone, danas odbacuje ideju o referendumu.
On je čak u intervjuu za francuski "Le Mond" rekao da je stranka koju on predstavlja "proevropska".
Jedino Sjeverna liga nastavlja da bjesni protiv Brisela, ali je čak i ona odustala od poziva na referendum o izlasku iz eurozone, pa je jedino što joj smeta kod EU njen način na koji se bori sa problemom migranata.
Najvažniji razlog za ovu promjenu u stavovima političara jeste taj što italijanska ekonomija ponovo raste. Taj rast je i dalje ispod prosjeka eurozone, ali je brži nego što je bio u zemlji gotovo cijele prethodne decenije.
Kako budućnost izgleda pozitivnije, tako su glasači manje skloni negodovanju protiv EU.
- Kada bi ankete pokazivale da su Italijani protiv eura i EU, mnogi (političari) bi bez oklijevanja iskoristili to kao oružje. Oni to ne čine jer znaju kakvo je javno mnjenje: uprkos tome što su Italijani hladniji prema Evropi nego prije 10 godina, oni ne žele da se odvajaju, jer strepe od negativnih posljedica - kaže Masimo Franko, politički analitičar.
A tu je i "Makronov efekat".
Renci je često govorio o harizmatičnom francuskom predsjedniku Emanuelu Makronu (Emmanuel Macron) i njegovim vizijama za Evropsku uniju u intervjuima. Mnogi u zemlji vjeruju da bivši premijer želi da se ugleda na Makrona i da zauzme istu centrističku poziciju.
Što se tiče Berluskonija, on pokazuje sve veći uticaj i na svoje "vatrenije" koalicione partnera, među kojima je i Sjeverna liga. On je svjestan da bi se teško vratio na vlast ako bi mu se Berlin protivio.
Posljednji razlog za to je što Italijani, koji smatraju da je problem migrantske krize među najprioritetnijima, osjećaju da ih je Evropa napustila u rješavanju te situacije i što zapravo žele da Brisel učini više za njih.
