Miris kafe, sunčevi zraci koji se probijaju kroz drveće, zvuk vjetra u mrkloj noći… 

Sve to bi moglo biti jednako realno kao piksel na ekranu, navedeno je u filozofskom argumentu koji su 2003. objavili naučnici s Oksforda.

Misaoni eksperiment

 Hipoteza simulacije, kako je teorija nazvana, smatra da je moguće da, ako čovječanstvo razvije tehnologiju da simulira svemir korištenjem kompjutera, šanse su da mi već živimo u jednoj od tih simulacija, navodi Science Alert

.Iako hipoteza simulacije predstavlja više misaoni eksperiment nego stvarnu hipotezu, i djelimično nalikuje na radnju čuvenog filma „Matriks“, mnogi naučnici vole da je provjeravaju. Posljednji koji su to uradili su fizičar Melvin Vopson s Univerziteta u Portsmutu i matematičar Serban Lepadatu s Instituta za matematiku, fiziku i astronomiju Džeremaja Horoks, koji smatraju da je teorija moguća.

- Hipoteza simulacije je filozofska teorija u kojoj se smatra da su cijeli svemir i naša realnost samo simulacija. Uprkos nedostatku dokaza, ova ideja dobiva pristalice kako u naučnim krugovima tako i u industriji zabave. Nedavni napredak na polju informacione fizike, poput publikacije o jednakosti principa mase, energije i informacija, čini se da podržavaju ovu teoriju - navodi se u radu objavljenom u žurnalu AIP Advances.

- Otkriće drugog zakona informacione dinamike (infodinamike) 2022. posebno pokreće nove i interesantne istraživačke alatke na raskrsnici između fizike i informacija - dodaju naučnici.

Drugi zakon infodinamike

Oni navode da su ponovo ispitali drugi zakon infodinamike i njegovu primjenjivost na digitalne informacije, genetske informacije, atomsku fiziku, matematičku simetriju i kosmologiju, ali i da „pružaju naučne dokaze za koje im se čini da podržavaju hipotezu simulacije“.

Vopson i Lepadatu navode da drugi zakon infodinamike, koji je zasnovan na drugom zakonu termodinamike, ukazuje na to da će bilo koji prirodni proces u svemiru dovesti do gubitka energije i povećanja u sistemu za mjerenje nereda ili entropiju. Vopson, koji misli da informacije mogu da se smatraju formom materije, smatra da bi isto moglo biti istinito za informacione sisteme – nered bi trebalo da se poveća s vremenom. Međutim, proučavajući dva različita sistema informacija – uređaje za čuvanje podataka i genom RNK – otkrio je da to nije slučaj. Drugi zakon infodinamike zahtijeva da entropija informacija ostane ista ili da opadne s vremenom.

- Želio sam da testiram drugi zakon infodinamike i da vidim da li će on podržati hipotezu simulacije, čime bih je pomjerio iz filozofskog u naučni svijet - rekao je on.

U svom radu naučnici ispituju šta ovaj novi zakon znači za različite naučne oblasti – genetiku, kosmologiju, atomsku fiziku, ispitivanje simetrije… Kako se navodi, analize su pokazale da kod mutacija virusa SARS-CoV-2 otkrića sugeriraju da postoji mehanizam koji kontrolira mutacije po drugom zakonu infodinamike, da se elektroni u atomima raspoređuju tako da minimiziraju informacionu entropiju, kao i da ovaj zakon kontrolira i pojavu simetrije u svemiru.

Genetske mutacije

- Pokazali smo da je drugi zakon infodinamike primjenjiv na svaki sistem s informacijama, uključujući biološke sisteme. To ukazuje da je evolucija bioloških oblika života takva da genetske mutacije nisu slučajne. 

Taj zakon može da objasni i fenomene atomske fizike, ali je najzanimljivija činjenica kosmološka neophodnost. On objašnjava i postojanje simetrije u svemiru. Kako je zakon univerzalan, može se zaključiti da sve upućuje na činjenicu da se čini da je cijeli svemir simulacija. Osim toga, drugi važni aspekt drugog zakona infodinamike je da on validira princip jednakosti mase, energije i informacija. 

Prema tom principu, informacija nije samo matematički konstrukt, već može imati i malu masu i smatrana petom formom materije. Princip nije eksperimentalno potvrđen i privlači mnogo skepticizma. 

Provjera teorije

Da li je informacija fizička ili ne nije, važno za ovu studiju jer se drugi zakon infodinamike primjenjuje na nju bez obzira na to da li ima masu ili ne – navodi se u studiji.

Sljedeći korak je eksperimentalna provjera teorije, navodi se.