Naučnici su otkrili novo polje hidrotermalnih izvora na Galapagosu, i to uz pomoć rakova. Iako je tim koristio niz osjetljive opreme kako bi locirao moguću lokaciju, sve gušće populacije rakova iz porodice Munidoposis, poznatih kao squat lobsteri, na kraju su ih odvele do novog polja. Nalazi se na Galapagoskom srednjem grebenu (GSC), divergentnoj granici između Cocos i Nazca tektonskih ploča, otprilike 400 kilometara sjeverno od otoka Galapagosa.

Slijedeći ove blijedo bijele rakove, koji se okupljaju oko dubokomorskih izvora, otkrili su polje koje se proteže na više od 9.178 kvadratnih metara. Članovi posade nazvali su ga "Sendero del Cangrejo" ili "Staza rakova".

Istraživanje, koje je organizirao „Schmidt Ocean Institute“, provedeno je u istom području gdje je prvo polje hidrotermalnih izvora potvrđeno 1977. godine na istočnom dijelu GSC-a. Trenutno istraživanje provedeno je na zapadnom dijelu GSC-a.

Hidrotermalni izvori

U svijetu je poznato otprilike 550 hidrotermalnih izvora, od kojih je samo polovina vizuelno potvrđena. Preostali su zaključeni iz hemijskih i temperaturnih potpisa u vodenom stupcu.

Hidrotermalni izvori nastaju kada voda prodire u stijenu morskog dna na rubu ploče, poput onog na GSC-u, ili na vrelim tačkama, gdje magma izlazi na površinu na drugom području ploče. U oba slučaja voda se grije i ispire minerale iz okolne stijene. Toplina uzrokuje da voda izlazi prema gore, a zatim se izbacuje kroz pukotine u stijeni, često stvarajući tzv. dimnjake.

Kako bi pronašli izvor, tim je prvo počeo tražiti opću regiju gdje je 2008. identificirana hemijska anomalija.

- Jedna od anomalija koje tražimo je leća vode s niskim sadržajem kisika - rekla je suvoditeljica ekspedicije Džil Mekdermot (Jill McDermott), hemijska okeanografkinja s Univerziteta „Lehigh“ u Pensilvaniji.

- Kisik se potpuno uklanja cirkulacijom na morskom dnu. Dakle, voda koja izlazi na morsko dno ne sadrži kisik.

Šta su pronašli

Naučnici su pratili ovaj trag vode s malo kisika, bogate hemikalijama, dok nije nestao - što sugerira da su blizu izvora.

Zatim su lansirali daljinski upravljani uređaj kako bi pregledali morsko dno i slijedili stazu rakova do samog izvora. Tamo su pronašli uspješan ekosistem jedinstveno prilagođen organizmima koji su sada poznati kao tipični za okolinu hidrotermalnih izvora.

- Bili su tu i divovski cjevasti crvi, dugi nekoliko metara. Bile su tu i vrlo velike školjke, ponekad nazivane školjkama tanjira za večeru, kao i dagnje - rekla je Roksana Bejnart (Roxanne Beinart), biološka okeanografkinja s Univerziteta „Rhode Island“.

Tim je posebno intrigiralo prisustvo cjevastih crva jer su odsutni s drugih mjesta koje su istraživali tokom ekspedicije.

- Moguće je da ono što ovdje vidimo predstavlja niz različitih faza sukcesije, gdje je jedno polje izvora dalje u svojoj sukcesiji, a cjevasti crvi sada više nisu prisutni - rekla je Bejnart.