Sve raspoložive džamije u Livnu, Tomislavgradu, Glamoču i Kupresu bile su uglavnom pune vjernika koji su klanjali bajram-namaz i odslušali prigodne hutbe svojih imama.
Nakon međusobnih čestitanja, džematlije su u velikom broju krenule u obilaske harema da bi svojim umrlima proučili Fatihu, da bi potom uslijedilo slavlje, uglavnom u krugu porodica, rodbine i prijatelja.
