SUD BIH

Korniš: Komandant ne može sve sam raditi

Svjedočio profesor s Univerziteta u Londonu

Mahmuljin: Bivši komandant Trećeg korpusa Armije RBiH. Arhiv

Birn

2.10.2019

U Sudu BiH nastavljeno je suđenje bivšem komandantu Trećeg korpusa ARBiH Sakibu Mahmuljinu, kojeg optužnica tereti da nije spriječio ubistva i nečovječna postupanja pripadnika Odreda “El-Mudžahidin” na području Vozuće i Zavidovića.

Vještak Mahmuljinove odbrane kazao je da je moderna vojna funkcija kompleksan sistem koji se sastoji od tri komponente – vojnog vodstva, komande i kontrole.

Pol Korniš (Paul Cornish), profesor na Univerzitetu u Londonu, rekao je da o Armiji RBiH ne zna ništa više od onoga što je čitao u medijima od 1992. do 1995. godine, kao i da mu uz sudsku naredbu nije dostavljena nikakva dokumentacija, dok je odbrana navela da on nema nikakva saznanja o činjeničnom opisu iz optužnice.

Govoreći generalno o vojnim funkcijama, Korniš je kazao da je komanda, u biti, navođenje, rukovođenje i donošenje odluka, a kontrola proces kojim se omogućava da se te odluke izvrše.

Osoba koja se imenuje za komandanta, prema njegovim riječima, mora pokazivati hrabrost, karakter u donošenju odluka, poštovanju vojnika, koji mu trebaju vjerovati i obratno, jer ako se to ne ostvari, ne može biti imenovan na to mjesto.

- Od komandanta na bilo kojem nivou očekuje se da odgovara samo jednom nadređenom, a to je od kritične važnosti za svaku vojsku. Komandant bataljona ili brigade provodit će naredbe od samo jedne osobe - rekao je Korniš, pojašnjavajući jedinstvo i lanac komandovanja.

Prema Kornišu, ako ne postoji jedinstvo komandovanja, “ne možete imati ni komandu ni kontrolu”.

Istakao je da je za vojnu kontrolu neophodno šest karakteristika, odnosno komandna infrastruktura, planiranje, komunikacije i veze, obavještajni podaci i izvještavanje, logistika te disciplina.

Govoreći o infrastrukturi, Korniš je kazao da ona podrazumijeva štab u kojem bi komandant imao pomoćnike koji odgovaraju njemu, a koji bi u lancu komandovanja imali svakodnevno komunikaciju na nižem nivou.

- Kada se donese odluka, komandant očekuje stalni priliv informacija od svojih podređenih, gdje idu, šta im treba… Ako ne dobije te informacije, sistem se urušava. Onda komandant ne može znati da li vojnici imaju municije, treba li im pojačanje na liniji - naveo je Korniš.

Zadatak više komande na bilo kojem nivou, nastavio je on, nije samo izdavanje naređenja podređenim oficirima, nego da se osigura sve kako bi ona bila izvršena, pa i logistika, jer, prema njegovom mišljenju, dolazi do urušavanja komande i kontrole ako se podređene jedinice ne mogu snabdjeti jer nadređeni ne znaju jesu li im sredstva potrebna.

Na upit šta se dešava ako je određena organizacija logistiku dobivala od trećih lica ili iz inozemstva, vještak je odgovorio da bi komandant u takvoj situaciji trebao znati šta je svrha te podrške i o kojim se količinama radi.

- Ako viši komandant ne zna tačno koje količine posjeduje podređena komanda, onda nema povjerenja u nju. Komandant mora imati sve informacije - istakao je vještak.

Odgovarajući na unakrsna pitanja Tužilaštva, vještak je rekao da je u izvještaju naveo da je vojna komanda sposobnost komandanta da usmjerava vojne operacije, ali da vojna kontrola ne predstavlja rukovođenje vojnim operacijama.

- Komandant ima sistem oko njega, koji upravlja. Ne može on sve sam raditi - kazao je Korniš, koji je pojasnio i da je ispravno da se podređeni obrati nadređenom komandantu za rješavanje problema.

Nastavak suđenja je 23. oktobra.

Vlasnik autorskih prava © avaz-roto press d.o.o.
ISSN 1840-3522.
Zabranjeno preuzimanje sadržaja bez dozvole izdavača.