Od 63.000 katolika banalučke biskupije, koliko ih je prije rata živjelo na području današnje RS, kraj 1995. godine dočekalo je oko 7.400. Krajem 1999. godine bilo ih je još manje – 6.096. Povratak prognanima je bio onemogućen, a stariji ljudi su umirali. A 15 godina kasnije Hrvata u RS je svega 4.054.

Ovo su podaci koje je danas saopštio banjalučki biskup Franjo Komarica, koji je istakao da sve dosadašnje garniture političara iz RS, ali i iz BiH, kao i iz Hrvatske, nisu mnogo marili za sve potpisivane dogovore i mirovne sporazume, kao ni za međunarodne konvencije o ljudskim pravima.

Sve do danas, istakao je Komarica, niko nije htio da omogući ogromnom broju prognanika i izbjeglica, katolicima i nekatolicima, da ponovo dođu u posjed jednog od najneupitnijih ljudskih prava – prava na rodni kraj i svoju domovinu.

- I uz ovu, dvadesetu godišnjicu početka definitivnog izgona katolika iz ovog dijela moje biskupije, dužnost nam je podsjetiti na gorku i bolnu istinu ozakonjena jednog fašistoidnog i genocidnog projekta etničkog čišćenja od strane mnogih naših savremenika koji su tokom ovih 20 godina bili na odgovornim političkim pozicijama, rekao je Komarica.

Početku definitivnog izgona katolika s područja banjalučke i susjednih opština prethodili su, istakao je Komarica, veoma dramatični dani.

- Tada su Banjoj Lukom prolazile kolone izbjeglica srpske nacionalnosti s područja samoproklamovane RSK. U periodu od 14. avgusta do kraja 1995. godine samo preko Save između Srpca i Davora napustilo je svoj rodni kraj iz banjalučke regije 20.836 prognanih katolika i Bošnjaka, podsjetio je Komarica.