Skoro da više nije ni bitno hoće li hrvatska predsjednica Kolinda Grabar-Kitarović doista biti na čelu nove Evropske komisije ili će sve ostati na nivou medijskih najava i špekulacija. Sama činjenica da o njenoj kandidaturi pišu ugledni evropski listovi, poput belgijskog “La Soirea” ili njemačkog “Bilda”, dovoljno govori o Kolindinoj političkoj težini u evropskim okvirima.
Poruke iz Brisela
Predsjednica Hrvatske nije se direktno očitovala o navodima “La Soirea” i “Bilda”, ali nema sumnje da joj ovakva pažnja evropskih medija itekako godi. Jer, kako god se u Hrvatskoj, Evropi i regionu zapadnog Balkana čitale poruke koje su na ovaj način poslane iz Brisela, svima je jasno da Kolinda Grabar-Kitarović ima status nadolazeće zvijezde evropske političke lige prvaka.
Na unutrašnjem planu, dobre vijesti o njenom evropskom rejtingu za hrvatsku predsjednicu dolaze u trenutku kad su se već pozicionirali njeni glavni izazivači za još jedan mandat na Pantovčaku. Hoće li to obeshrabriti ili, pak, dodatno motivirati Zorana Milanovića, kandidata Socijaldemokratske partije, nezavisnog Miroslava Škoru ili populistu Mislava Kolakušića, ostaje da se vidi.
Kolinda se pri tome ne bi trebala posebno brinuti o kranjem ishodu. Ako se kojim slučajem oklizne u Hrvatskoj, neće joj biti teško pronaći odgovarajuću poziciju u Briselu, gdje je već boravila kao pomoćnica generalnog sekretara Sjevernoatlantskog saveza (NATO), a uživa i neskrivene simpatije nove američke administracije i predsjednika Donalda Trampa osobno.
U samom regionu zapadnog Balkana, makar i neformalni navodi o kandidaturi Kolinde Grabar-Kitarović za čelnicu nove Evropske komisije zahtijevaju promjenu dioptrije kroz koju se i kod nas, u BiH, gleda na lik i djelo hrvatske predsjednice.
Njen dolazak na čelo Hrvatske prije manje od pet godina u bosanskoj i bošnjačkoj javnosti dočekan je sa simpatijama. Majke Srebrenice titulirale su je kraljicom Balkana nakon što je došla da se pokloni žrtvama genocida u Potočarima.
Iluzije i predrasude
Početna ljubav splasnula je poslije predsjednicinih navoda o “hiljadama islamskih terorista u BiH”, koji predstavljaju prijetnju i Hrvatskoj i Evropi, što je u Sarajevu dočekano s negodovanjem, uz ocjenu da Kolinda na taj način, plasiranjem neprovjerenih informacija, stavlja metu na leđa svim Bošnjacima i državi BiH.
Trenutni odnosi na relaciji Pantovčak - zvanično Sarajevo u fazi su mirovanja. Nema ni teških riječi ni slatkih obećanja. Mnoge iluzije su nestale, a neke predrasude, posebno u svjetlu saznanja o stvarnom političkom ugledu koji Kolinda ima među vladajućim evropskim narodnjacima, tek se trebaju odagnati.
Stara politička krilatica kaže da nema vječnih ljubavi, samo su interesi vječni. Fabričke postavke u onosima Hrvatske i BiH su očigledne - dobri susjedski odnosi su sigurnosni, ekonomski i razvojni prioritet, a Hrvatska, kao članica EU i NATO-a, može i treba biti advokat i lokomotiva puta BiH i svih njenih naroda i građana prema euroatlantskim integracijama.
Ništa manje od toga nije potrebno i nije u interesu ni Zagreba ni Sarajeva.
Plenković glavni pregovarač EPP-a
Otvaranje priče o novoj Evropskoj komisiji izbacilo je na površinu i Andreja Plenkovića, premijera Hrvatske i predsjednika tamošnje Hrvatske demokratske zajednice.
Plenković je zvanično jedan od glavnih pregovarača u ime Evropske narodne stranke (EPP) o novom sazivu Evropske komisije, što dovoljno govori o njegovom rejtingu u Briselu. I njegovo ime se ovih dana spominjalo u kontekstu izbora čelnog čovjeka EK.
Većinu čine narodnjaci, socijalisti, liberali i zeleni
Da bi kanidat za novog predsjednika Evropske komisije bio prihvaćen, za njega mora glasati 21 od 28 članica EU (kvalificirana većina), a u Parlamentu mora dobiti natpolovičnu većinu glasova - trenutno je (do izlaska Velike Britanije iz članstva) 751 zastupnik.
Novu većinu u Evropskom parlamentu trebalo bi da čine narodnjaci, socijalisti, liberali i zeleni.
Do sada poznati kandidati bili su favorit narodnjaka, njemački političar Manfred Verner, holandski socijalist Frans Timermans (Timmermans) i Dankinja, komesarka EK za tržišno natjecanje, liberalka Margret Vestager (Margrethe Vestager).
